Gözlerimi tavana dikip
yüreğimden gelen çığlığı dinledim,
sanki yüzyıl öncesinden gelen
amansız bir çığlıktı.
küstüm !
uzaklara kaçtım
yok saydım aşkı
hayatımdan attım
bilinmez bir sonsuzluğa.
Şiirlere sığındım !
her gün yüreğimden kopan sancılarla
yeni çocuklar doğurdum
kanayan parmaklarımdan
dökülen...
Öldüm !
beni bir konteynıra gömün
ateş atmayın çöpüme
kırın ki kalbimi bu dünya bin yıl daha yaşasın!
Melike Melis / Kalanihta Girit
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder