Rena Dallia - Gul Bahar (Giritçe)

Memleketimden sevdiğim bir ezgidir...

Gökhan Çatal - Yokluğunda (akustik)

Çocukluk arkadaşımın sesinden dinlemesi bambaşka...

UMUT

“Yüreğimden dize dize şiirler döküyorum,
sabah güneşiyle birlikte kucaklayın
En güzel umut şiirdir…”

— Melike Melis

TÜYAP İmza günümden kareler...

S/ONSUZ

Bir gecekondu bahçesinde
Seninle olmak vardı,
Akşam sefalarının altında
Bütün hüznü dağıtıp,
Masmavi bir gecede,
Denize karşı,
Usul usul şarkı söylemeli


Gecede yankılanırken şarkımız
Deniz kızları çıkmalı boy boy,
Allı pullu deniz kızları
Eşlik etmeli şarkımıza
Eftelya'nın sesinden
Ölümsüz aşk şarkıları dinlemeli
Uzak kalmış özlemlerin
mavi düşlerini kucaklamalı


Tam med - cezir vaktinde
Hayallere karışmalı şarkılarımız
Ve yakamoz ışıl ışıl parlarken
Gün doğmalı yeniden,
Umutla, Aşkla, Sevgiyle,
Kötülükten yana ne varsa yok etmeli
Gözyaşını kurutmalı,
ayrılığı öldürmeli...


Ve sonsuz bir aşkla
Bir tutam mutluluk,
Bir tutam sevinç saçmalı yeryüzüne
Bir tutam umudu fırlatmalı gökyüzüne...


Bana gökyüzünden yansıyan bir güneş ol
Aydınlat beni,
Bana gök ol,
Sonsuz sevginle sar beni..


Melike Melis / İstanbul
11 Kasım 2013

Nereden bileceksiniz

“Dünyanın bütün acıları benden sorulur gibi, 

Hep içim sızlıyor,
dünyada olan her şeyin acısı, yüreğimin derinliklerine vuruyor,
tıpkı; kötü bir babanın evladına vurduğu tokat gibi…”

— Melike Melis

FAİL-İ MECHUL HAYATLAR

Bu koca kentte,
Gülüşleri çalınmış
Yorgun bir sokak çocuğuyum,
Her gün yüreğime sağanak
Yağmurlar yağmakta...


Fişlenmişim...
Suretim bilinmekte,
Adım her köşe başında
Bir suçlu gibi geçmekte...


Kırılmışım...
Saç uçlarıma kadar..


Acıtılmışım...
Yüreğimin en diplerine kadar...


Kanamışım...
Oluk oluk
Yüreğimin en ince damarından...


Bitmek, tükenmek bilmeyen
Gözyaşlarıyla yoğrulmuşum
Acının anavatanı olmuşum.
Boğazımda bir hıçkırık gibi
Düğüm düğüm olmuş ihanetler.


Arkamı döndüğümde,
Bir dost tarafından vurulmuşum.
Sokak ortasında kalmış cesedim,
Üzerine basıp basıp geçmişler.


Her yanım dost yarası,
İhanet acısı,
Aşk kanaması,
Sevgi kırıkları,
Ölüm sancıları,


Şimdi;
Fail-i mechul bir cinayet gibi
Ulu orta yerde kalakalmış bir bedenim
Sevgiyle ve özlemle bir el bekler gibi
Beklemekteyim ölümü...


Melike Melis / İstanbul
12 Kasım 2013

Ninni

Ninnisiz büyüyen yetim bir çocuktum bu hayatta,
bu yüzdendir her şarkıyı ninni gibi dinleyişim...


Melike Melis

VAVEYLA

Hayattan aldığım kanayan yaralarım vardı,
dilsizdi yaralarım,
her kanamada avaz avaz susardı,
her susuş aslında yüreğimin derinliklerinden gelen bir vaveylaydı
ama kimse duymazdı...

Melike Melis

BİLMEZDİN

Ne zaman gözlerin aklıma düşse,
Deli bir tay gibi;
Ne yana döneceğimi bilmez,
Savrulurdum
Bir o yana, bir bu yana
Kıyametler kopardı içimde,
Bir sen bilmezdin...


Ne zaman seni özlesem!
Bu koskoca yorgun kent üzerime çöker,
Enkazların içinden çıkan
Bir çığlık olurdu serkeş kalemim...
Bir sen bilmezdin...


Ne zaman Adın geçse bir şiirde,
Depremler sarsardı beynimi,
Yarılırdı toprağı düşlerimin,
Kar taneleri çığ olurdu;
Baharımın üstüne
Bir sen bilmezdin...


Ne zaman anılara sığınsam
Baba yadigarı bir silahtan
Kurşunlar sıkılırdı beynime
Her kurşun bir susuştu,
Acılı bir iç çekişti,
Bir sen bilmezdin...


Melike Melis/ Kalinihta Girit
13 Kasım 2013

İstanbul

Ay geceye küsmüş sensiz İstanbul'da,
Şiirlerim susmuş,
Yüzünden tebessümü çalınmış bir palyaço gibi,
Dudağımda yarım bir gülümseme,
Gel hadi...!!
Doldur içimdeki sensizliği...


Melike Melis

LAMEKAN BİR ACI

Yapayalnız,
Hüzün yüzlü bir kadınım,
Elimde sana yazılmış bir şiir,
Her okuduğumda
Yüreğimi paslı bir makasla
Kesip geçiyor,
Tanrının laneti miydi?,
Hikmeti miydi?
Bilmiyorum.


Kirpiklerim vahalara su taşırken
Bilinmezliklerin içinde
Kayboluyorum...
Bir sen oluyorum,
Bir ben, ölüyorum...
Lamekan acıların içinde
Boğuluyorum...


Feryadım
Sana kanadığım her vakit,
Maverada isyan çiçeklerini açtırıyor
Ölümcül bir acının pençesinde
Kıvranıyorum...


İltihapların içinden boşalıyorum
Sevgisiz kuşlar geçiyor penceremden,
Vicdanı çürümüş insanlar
Gönül penceremden bakıyor,
Acıya bile gülen insanlar görüyorum
Yüreğimdeki sevgiyi kusuyorum,


Tanrım !!!
Her aşk ölümlüymüş,
Ölümsüz aşk yokmuş,
Ölümün içinden geçiyorum,


Ey Aşk !!

Gözyaşları içinde
Seni de uğurluyorum
Son yolculuğuna
Duasız /Amensiz /Aminsiz.



Melike Melis / İstanbul

04 Kasım 2013

ÇIĞLIK

çooooooooook uzaklardan


gökten düşen bir çiy sesi duydum


nefesine denizin.


her zamanki gibi sendin.



sevdiğinde beni.



vaveyla!!!!



MELİKE MELİS

AYRILIK DA SEVDADANDIR

Sen hiç ağladın mı?
Aynaya bakıp bakıp,
ben çok ağladım, sen gittikten sonra
kendime acıdım, lanet ettim,
yaşadıklarıma, yaşayamadıklarıma...



Ayrılık; 

şimdi bir jilet kesiğidir yüreğimde,
kaderimse;
dokunaklı bir öykü.



sen yinede açık tut yüreğini,
belki başka bir Eylül
yine karşılaşırız
belli mi olur?



bir gülüşünle çürütürsün ayrılığı
itersin bir elinle kara kaderi
yeniden aşk tohumları ekersin yollarıma
sevgi biçersin kollarımda.



öpüştüğümüz yerlerde suları çoğalır yıldızların
sırtımızda evren
yolumuzda AŞK
portakal çiçekleri biz kokar..


Melike Melis / İstanbul

HAYAT SANCISI

Bir şiir yazdım
geceye ve lanet ettiklerime,
içimde ne varsa kustum dizelere,
imgeledim tek tek bütün aldanmışlığımı.
ahh zavallı kadınlığım !
ne çok aldanmışsın vefası eksiklere...


hep vefasızlar biriktirmişim sol yanımda,
sevgiyle açtığım yüreğimi,
çarmıha gerdiler, paslı çiviler soktular
kan(a)dım...
ahh zavallı yüreğim,
şimdi inim inim inlemekte.


her gece şiirler doğurdum
derin bir yaradan kanayan,
göbek bağımın kesildiği gün
yazgı diye, karalar yazılmış yazgı defterime
ahh yazgım, kara yazgım,
ağlatırsın omzuna konmuş bir serçeyi...


acılar ki; yüreğimde can alır,
sızım sızım sızlar derinlerden
morfinsiz çekilmiş bir diş sancısı gibi
Ahh acım, bitmek bilmeyen acım
çektikçe çektiren,
boynuma yağlı urganları geçiren,
beni ölüp ölüp dirilten..


İnsanlık öldü,
vefasızlık yine baş rollerde,
gişe rekorları kırıyor, hayat sinemalarında
çocukluğumun kahramanı pollyanna,
düşler ülkesine geri döndü
yalancı pinokyo geldi,
ne kadar yalan söylerse söylesin
burnu uzamayan Pinokyalar...


Ahh hayat,
zalim hayat;
morfinsiz çekilen bir diş sancısı gibisin,
sızım sızım sızlatmaktasın yürekleri...

acıt acıtabildiğin kadar,
kır, dök, parçala
daha ne kadar parçalayabileceksen parçala,
acıyada alıştık, kanamayada...



Melike Melis / İstanbul

15 Eylül 2013

FERYAD-I FİGAN

Güller mi kurudu?

yoksa ellerim mi çiçeksiz kaldı

sen gittiğinden beri,

içimde ne bir heves,

ne bir tutku kaldı,



bir özlem türküsü tutturur dilimde adın,

öğle bir ağrı var ki kalbimde

göğsümün kafesi kırılır

nefesim kesilir, boğulurum



göğün kanatlarında tül yok

yazgımın mecrasında su

çile olsa içerdim sınardım kanaryaları

sunardım sana kendimi beyaz gelinlikler içinde



Gittin işte !!

kanıyor dudaklarım,

ellerim kanıyor,

kanıyor işte yüreğim





Elveda hayaller, elveda senli düşlerim,

bu ağustos akşamında

güller soldu, fesleğenler kurudu,

akşam sefaları açmaz oldu

kelebekler bile ağladı

yorgun ve aldatılmış yazgıma.



fırtınalar sarıyor yüreğimi

darmadağın bir düş sarmalındayım

ve damlaların döküldüğü kirpiklerim

elveda diyor AŞK'a..



madem gittin

yüreğimden de çık artık be adam,

duyulmasın Feryad-ı figanım...



Melike Melis

Şiirlerim noter tastikli olup, kitaplarımda yer almaktadır...

PENCERE ÖNÜ ÇİÇEGİ

Pencere önünü çiçeği gibi hep bir geleni bekleyen
aaah..! lavanta kokan kadınlığım
maviş gözlerimde mavi yağmurlar
Sessiz bir fırtınayım yalnızlığımda

yaramaz düşlerime seni taşıyan
yüreğimde nişanı bozulmuş bir aşk
göğsümde hala nefesin,
tenimde terin,
beynimin içinde senli duygular


penceremin önünde düşlerle hayata tutunma çabası
dilimde adın,
yüreğimde aşkın,
gözlerimde hayalin

yorgun ve aldatılmış bir yazgı bu,
hep bir yarım kalmışlık,
yaşanamamışlık
kanıyor dudaklarım veda sözleriyle
elveda diyor kaderim

Avcumda nişanı bozulan bir yüzük
dudaklarımda iz bırakmış dudakların,
bir gün döneceksin biliyorum,

yıkılmıştır artık seni bekleyen şehir
ve ölmüştür artık seni bekleyen kadınlığım
bilinmez bir ayrılığın pususunda

okudukça yitim haberlerini
adına yazdığım şiirlerle
bir gün sende öleceksin!..



Melike Melis/ Kalinihta Girit…

YAZGI

Her gün gökyüzüne güvercinler uçururdum,

Şiirler kanardı parmaklarım,

yüreğimden küller savrulurdu dört bir yana

uzakta bir yerde

umudu dürterken görürdüm

düşlerine iki büklüm oturmuş

en hüzünlü şiirlerin şairini

yazgım,

ah kara yazgım,

ağlatırdı omzuma konmuş bir kelebeği

derin bir ah ederek asırlık sevdama

yoksun işte,

içime akar kanayan yaramdan özlemin,

sensizliğim istilasıdır AŞK'ın

Biliyorum döneceksin bir gün

ellerinde krizantem,

sende bilirsin ki krizantem sadakattir...

bir gün anlayacaksın sende

sevdanın en iyi barınak olduğunu

bekliyorum döneceksin,

ve yeniden 

sil baştan yaşayacaksın sevdayı...

Melike Melis/ Kalinihta Girit

S U S T U M

Sustum !

Gözlerimi tavana dikip 

yüreğimden gelen çığlığı dinledim,

sanki yüzyıl öncesinden gelen 

amansız bir çığlıktı.

küstüm !

uzaklara kaçtım

yok saydım aşkı

hayatımdan attım 

bilinmez bir sonsuzluğa.

Şiirlere sığındım !

her gün yüreğimden kopan sancılarla

yeni çocuklar doğurdum

kanayan parmaklarımdan 

dökülen...

Öldüm !

beni bir konteynıra gömün

ateş atmayın çöpüme

kırın ki kalbimi bu dünya bin yıl daha yaşasın!

Melike Melis / Kalanihta Girit

hayat

Aşk

KURAK İKLİMLER

Bu dünyada acıların içinden 

Sessiz bir çığlık gibi geçtim, 

Ne kimseyi suçladım, 

Ne de kanayan yüreğimi durdurabildim

Bir seni beklerken, 

Kendime yenildim...

Acılar üzerime üzerime gelirken

Bir tek sana kan(a)dım.

Bir tek sen dolup taştın 

Kirpiklerimin arasından.

Benim için ne bir heves,

Ne de sıkılınca atacağım bir nesneydin

Sen benim için vazgeçilmezliğin

Kutsalllığıydın...

Sadakatin tohumları 

Doğuştan ekilmişti yüreğime

Her tohumda Senin adın yazılmıştı...

Bu kent şimdi yorgun,

Bu kent şimdi Bitkin,

Bu kent şimdi sensizliğe susamış

bozkırlarında anavatanın,

kurak bir iklimi yaşıyor... 

Melike Melis / İstanbul

02 Kasım 2013

HAYAT PAYLAŞMAKTIR

Ne güzeldir anlamlı bir hayatın 

İçinde yaşamak,

Yarınlara umutla sarılmak 

Ve ne kadar anlamlıdır; 

Bir ekmeği bölüşür gibi 

hayatı bölüşebilmek.

Ve ne kadar güzeldir, 

Acıdan kanayan bir insanın 

Yüreğine dokunabilmek 

Ve yarasına merhem olabilmek...

Ve telaşsız, 

Ve korkusuz, 

Ve yalansız bir şekilde 

İnsanları sevebilmek...

Ve yüreğinin derinliklerine inebilmek...

Özgürlüğün ve Mutluluğun olduğu 

Bir dünya kurup, umutla yaşayabilmek

Ve masmavi düşlere güvercinler uçurmak

Ve sokakta açlıktan kıvranan bir insanla 

Ekmeğini tereddütsüz bölüşebilmek

Derdi olanın derdine çare arayabilmek

Ne büyük mutluluktur

Görebilene, anlayabilene, 

Duyabilene, hissedebilene...

Çıkarsızca, beklentisizce

Hayat paylaşmaktır....

Melike Melis / İstanbul

02 kasım 2013

Acının yüzü

Monomu (Annem)

Ey lavanta kokulu
Giritli kadın
Ay Tanrıçası yüzün,
Güzelliğiyle Afroditi, 
Herayı kıskandıracak

Mitolojiyi bile 
Yerinden oynatacak tek kadın


Yüreğiyle dünyaları kucaklayan
Bir gülüşünle
Ömrüme şenlik getiren,
Bir damla gözyaşınla 
Beni öldüren kadın,

Annem...

Gözleri kutsal bir ışık,
Yüreği gülen bir güneş...


Kulağımda ''Ela re pedimu'' diyen sesin

Yaramazlık yaptığımda
“Minganiz re!” diyerek bana kızışın,
Şuan senden uzakta da olsam
Hep aklımdasın. 


ahh be yineka !


pedimun seni çok özledi...


Melike Melis / Kalinihta Girit


Monomu : Anne
Ela re pedimu : Gel yavrum
Minganiz re : yapma be
Yineka : Kadın
pedimu : yavru, çocuk

Melike Melis Kimdir?

1982 yılında Mersin'in Tarsus İlçesinde doğdu. Aslen Selanik Göçmeni bir baba, Girit kökenli Rum asıllı bir Annenin tek kızlarıdır...

Şuan İstanbul'da oturmaktadır... İlk ve orta öğretimini Tarsus Kasım Ekenler ilköğretim okulun'da, lise öğretimini Tarsus Anadolu Kız Meslek Lisesin'de ve Üniversite hayatına Isparta Süleyman Demirel Üniversitesi Burdur Eğitim Fakültesinde Okul Öncesi Eğitimi alarak devam etti.. Şiir yazmaya Orta okul yıllarında başladı, Birçok dergi ve yerel gazetede makalale ve şiirleri yayınlandı, şuan halen Tarsus Halk gazetesinde yazmakta ve genel yayın yönetmenliğini yapmaktadır...

yazarın Söz Yaşlarım isimli ilk kitabı bütün seçkin kitapçılarda ve net satış noktalarında bulunmaktadır. İkinci kitabı olan Kalinihta Girit çok yakında seçkin kitapçılarda ve net satış noktalarında yerini alacaktır.

Çocukları ve insanları ön yargısız bir şekilde seven, dil, din, ırk ve mezhep ayrımı yapmayan, güler yüzlü, herkesle dost olabilen, çocuk ruhunu kaybetmemiş içinde bir tutam delilik bulunan bir kişiliğe sahiptir. Mavi aşığı bir insandır, renklerin insanlar üzerinde yaptığı etkiye inanan bir kişidir... Hayata dair yazı ve şiirlerinde daha çok yaşadıklarına dair karakterler ve olaylar söz konusudur. Bazen en basit bir kelimenin bile birçok anlamı kapsadığını göstermek için, yazılarında çağrıştırmaları, kuvvetli betimlemeleri ve imgeleri serbest ölçü etrafında kaleme almaktadır....

Ayrıntılı bilgi için tıklayınız  Söz Yaşlarım


Melike Melis Facebook profil için tıklayınız Melike Melis

SÜKUT-U VAVEYLA

Ben yüreği uzaklarda bir kadınım,
Bileti doğmadan önce kesilmiş tüm acılarımın,
Valizler dolusu kat kat olmuş ayrılıklarım.
Yüreğimde bitmek bilmeyen
umuda dair özlem sancıları,
Ve yaşamın kirlilikleri içinde
boğulmuş bir beden...


Hiç olmadığım kadar suskunum...
her susuşum;
Derin bir çığlık
yaşam ağrısı asılmış boynuma,
Belki bu dünyaya küskünüm
Bir tutam gülümsemeyi bile,
Gamzelerimden çalan insanlara
Kırgınım...


Oysa hayatı
bir kelebeğin sessizliğinde,
usul usul yaşamak isterdim
acılar üzerime üzerime
koca bir gürültü gibi gelmeseydi...


Melike Melis / İstanbul
05 Ekim 2013

Gazetelerden...